مقاله ای در مورد خاكبرداری

خاكبرداری

چکیده:

خاكبرداری به 2 روش انجام می شود : یكی خاكبرداری سطحی و دیگری خاكبرداری عمیق .

خاكبرداری سطحی بیشتر به منظور حفظ تعادل ساختمانهای ( بلند ) انجام می شود كه در این روش ، حداقل 40 تا 50 سانتیمتر از خاكهای دستی روی سح زمین را بر می دارند .

اما خاكبرداری عمیق با توجه به خواست كارفرما در احداث زیرزمین برای بنا صورت می پذیرد .

وقتی عملیات خاكبرداری انجام می شود محل تماس بل لودر با خاك . دست خورده می شود كه برای تراكم این خاك ، از غلطك محلی استفاده می‌شود كه البته بهتر است قبل از آن ، از آب استفاده شود .

ـ جهت تعیین مقدار آب قبل از كوبش خاك ، بدین طریق عمل می كنیم : با داشتن سطح زمین و ضخامت 15 تا20 سانتیمتر خاك ، حجم خاك را بدست می آوریم . بعد با وزن مخصوص خاك ، وزن خاك را بدست آورده ، 20 درصد این وزن را‌ آب می زنیم .( غلطك 10 تا 15 سانتیمتر متراكم می كند .)

ـ خاكبرداری در عمق به دلایل زیر انجام می شود :

1) به عمق رفتن باعث رسیدن به مقاومت بهتر و بیشتر می شود .

2) سربار باعث افزایش ظرفیت باربری است .

3) طول گیرداری بیشتر ، باعث واژگونی كمتر می شود .

4) قرار گرفتن پی رد عمق باعث می شود كه تحت تأثیر یخبندان تخریب نشود .

5) از فضای معماری زیر رمین هم استفاده می شود و..

ـ در خاكبرداری عمیق باید مواظب ریزش خاك بود .

چنانچه خاك بسیار ریزشی باشد و ساختمان همسایه هم وجود داشته باشد ، حدود یك تا 5/1 متری از دیوار همسایه خاكبرداری باید شود و خاك باقیمانده را بصورت شیارشیاری یعنی یك در میان خالی می كنیم . هر قسمت را كه خالی می كنیم ، مهار می زنیم و بعد خاكهای بعدی را بر می داریم ومهار می زنیم .

البته یك در میان یا چند در میان بودن خاكبرداری : بستگی به نوع خاك و تشخیص مهندس مربوطه دارد .

در خاكبرداری عمیق ، برای مهار كردن ترانشه های خاكی ، یا از سپرهای مشبك و یا غیر مشبك استفاده می شود یا به تنهایی از المانهای افی و مایل

استفاده می توان كرد .

اگر از المانهای افقی و مایل استفاده شود این المانها می تواند چوبی یا فلزی ( پروفیل ) باشد .