مقاله ی توصیف عكس

توصیف عكس

چکیده:

توصیف عكس

تعریف توصیف

توصیف یك عكس، یا یك نمایشگاه، یعنی توجه به هر آنچه بدان مربوط می شود و بازگو كردن آنها به دیگران، چه به صورت سخنرانی و چه در قالب نوشته. توصیف فرایند گردآوری داده ها و فهرست كردن حقایق است. توصیف یعنی پاسخگویی به پرسشهایی نظیر::«اینجا چیست؟ من چه چیزی را می بینم؟ من واقعاٌ دربارة این تصویر چه می‌دانم؟» پاسخها شناسایی بدیهیات و مبهمات است. حتی زمانی كه موارد معینی به نظر منتقد بدیهی می آید، آنها را نشان می دهد،  زیرا می داند آنچه برای بیننده ای بدیهی است برای دیگری ممكن است قابل رؤیت نباشد. اطلاعات توصیفی شامل نظر دربارة موضوع عكس، واسطه و فرم و به طور كلی دربارة محیط اتفاقی عكس می شود، كه این یك، شامل اطلاعات دربارة عكاس، زمان عكاسی و محیط اجتماعی است كه عكس از دل آن سر برآورده است.

 اطلاعات توصیفی حقیقی (یا دروغین)، دقیق(یا غیر دقیق)، واقعی (یا غیر واقعی) است: ریچارد آودون یا از دوربین دیردورف 10*8 اینچ استفاده كرده یا نكرده است" یا بیش از 17000 قطعه فیلم مصرف كرده یا نكرده است. اظهارات توصیفی با مشاهده قابل بررسی است. اگرچه اصولاٌ می شود نشان داد كه ادعاهای توصیفی حقیقی است یا كاذب، در عمل منتقد گاهی انجام آن را مشكل می یابد.

منتقدان اطلاعات توصیفی را از دو مأخذ به دست می آورند- درونی و بیرونی. آنها بیشتر اطلاعات توصیفی را با دقت از درون عكس كسب می كنند. همچنین اطلاعات توصیفی را از منابع بیرونی مانند كتابخانه، خود عكاس، نشریات،و... به دست می آورند.  

هنگام تماشای نمایشگاه یا عكس خاص، توصیف نقطة منطقی برای شروع است زیرا وسیلة گردآوری آن دسته از اطلاعات اساسی است كه به درك عكس كمك می كنند. البته از نظر روانشناسی ما اغلب در ابتدا می خواهیم قضاوت كنیم و نخستین اظهار نظرها حاكی از تأیید یا عدم تأیید است. ذاتاٌ قضاوت كردن در ابتدای امر خطا نیست چرا كه قضاوت نیاز به آگاهی دارد و اطلاعات مناسب نیازمند توصیف دقیق است. خواه ما در ابتدا قصاوت كنیم و سپس بر اساس توصیف، در صورت لزوم، در قضاوت خود تجدید نظر كنیم، و خواه در ابتدا توصیف و تفسیر كنیم و سپس قضاوت كنیم، این امر به انتخاب ما بستگی دارد. نقطة آغازین قطعیت ندارد، ولی توصیف دقیق از ضروریات نقد قابل دفاع است. تفسیر و داوری كه به واقعیت بی توجه باشد یا مخالف واقعیت باشد جداً ایراد دارد.